İşte Yağcıoğlu’nun yazısı…
İtalya maçındaki berbat oyunun akabinde Ulusal Takımımız’ın reaksiyon vermesini beklediğimiz bir maçtı. Rakip de İtalya’ya nazaran epey alt düzeyde, tabiri caizse ‘dişimize nazaran bir rakip’ti. Lakin maça o kadar makûs başladık ki daha birinci devre skor İtalya maçını aratabilirdi. Bir gol yedik, üç tane de net konum verdik. Gurur duyduğumuz Türk Duvar’ı maalesef ortada yoktu.
Ofansif manada da hiçbir şey yapamadık.
Kornerden gelen toplarda iki baş vuruşumuz vardı onun dışında bir üretkenliğimiz yoktu.
GÜNEŞ VE YANILGILARI…
2. yarıda Okay’ın ve Ozan’ın çıkması Kaan ve Yusuf’un oyuna girmesi de hiçbir şeyi değiştirmedi.
İrfan Can üzere yaratıcı bir oyuncuya gereksinim duyarken, 82’de oyuna girmesini de anlayamadım.
Rakipte 1.96’lık santrfor Moore varken Merih ile maça başlanmamasını da anlayamadım.
Madem Rıdvan’ı hiç düşünmüyorsun, Caner takımda niçin yoktu? Bunu da anlayamadım. Her şey bir tarafa Bizim Çocuklar’ın bu kadar ürkek ve bu kadar dingin olmalarına bir sebep bulamadım. Velhasıl turnuva bizim için bitti..
Sporx